Niniejszy Artykuł rozpoczyna się od przeglądu spodziewanej ewolucji na rynku energetyki wiatrowej. Początkowy boom na rynku lądowej energetyki wiatrowej, ze stopą wzrostu 31 proc. w latach 2005 do 2010, jest już za nami. Oczekuje się, że wzrost rynku będzie kontynuowany w ciągu kolejnych trzech lat z przewidywaną stopą wzrostu 12 proc.. Najsilniejszy wzrost lądowej energetyki wiatrowej jest przewidywany w krajach poza Europą. Moc turbin wiatrowych będzie się systematycznie zwiększać, przy czym w ciągu następnych trzech lat 95% nowych turbin osiągnie moc 1,5 MW lub większą. Natomiast sytuacja na rynku morskiej energetyki wiatrowej jest zupełnie inna. W nadchodzących latach wzrost tego rynku nie będzie tak znaczny, jak początkowo oczekiwano, ze stopą wzrostu ostatnio skorygowaną w dół z 49 proc. do 37 proc.. Rynek ten nadal będzie w znacznym stopniu zdominowany przez Europę. Po roku 2015 spodziewane jest znaczne osłabienie wzrostu do poziomu około 10 proc.. Utrzymuje się tendencja do zwiększania wielkości nowych morskich turbin wiatrowych, których moc w ostatnich latach przekroczyła 3,5 MW. Obecnie są już instalowane turbiny o mocach przekraczających 5 MW.
Główne rozdziały niniejszego Poradnika są poświęcone analizie ogólnych tendencji w technologii turbin wiatrowych i związanych z tym prognoz rynkowych. Kluczowym czynnikiem są rygorystyczne wymagania kodeksu sieciowego narzucone przez Operatorów Systemu Przesyłowego (OSP). Wymagania te nadążają za gwałtownym wzrostem penetracji odnawialnych źródeł energii przyłączonych do sieci publicznej i wiążących się z tym problemów Operatorów Systemów Przesyłowych dotyczących zarządzania tym rodzajem energii.
Ten czynnik przemawia na korzyść generatora synchronicznego z magnesami trwałymi (PMSG) , którego moc wyjściowa jest sterowalna i która umożliwia spełnienie nawet najbardziej ostrych wymagań kodeksów sieciowych. W odróżnieniu od niego, dwustronnie zasilany generator asynchroniczny (DFAG) może wymagać zewnętrznej kompensacji mocy biernej. Pomimo tego, generatory asynchroniczne nadal dominują rynek i stosunkowo wolno ustępują miejsca generatorom PMSG. Wzrost udziału generatorów PMSG jest hamowany przez wysoką cenę magnesów trwałych, wskutek czego wolumen ich produkcji jest mniejszy niż generatorów DFAG.
Wybór technologii turbiny wiatrowej powinien być badany i dokonywany w zależności od konkretnego przypadku. Przykładowo, lokalizacje o dużych prędkościach wiatru i znacznej turbulencji są korzystne dla turbin z generatorem PMSG, ponieważ przekształtnik energoelektroniczny zapewnia w takich warunkach większą dostępność, a zatem większy uzysk energii. Ogólnie rzecz biorąc, głównym czynnikiem wyboru technologii dla zastosowań morskich będzie możliwy do uzyskania rozłożony (zlinearyzowany) koszt jednostki energii elektrycznej.
Nową technologią turbin wiatrowych, będącą obecnie w fazie rozwoju, jest turbina z generatorem nadprzewodnikowym (HTSG) . Wprowadzenie na rynek tego typu turbiny nie jest oczekiwane przed rokiem 2016. Umożliwi ona osiągnięcie wyższych mocy niż którykolwiek z dotychczas stosowanych typów i będzie rozwiązaniem szczególnie dobrze dostosowanym do niszowego rynku morskich turbin wiatrowych o bardzo dużych mocach.
