Rynek fotowoltaiki dynamicznie się rozwija, ze średnią wzrostu instalacji PV (Compound Annual Growth Rate – CAGR) na poziomie 44% rocznie w okresie od 2000 do 2014 roku. Poniższa prezentacja, przygotowana przez Instytut Fraunhofera ISE (Fraunhofer Institute for Solar Energy Systems) we Freiburgu, dostarcza aktualnych informacji dotyczących rozwoju technologii fotowoltaicznej. Jednak fakty i liczby zmieniają się na tyle szybko, że dane wymagają ciągłej aktualizacji. Materiał ten zawiera statystyki dotyczące:
- rynku PV,
- ogniw słonecznych , modułów i wydajności systemu,
- czasu zwrotu energii (Energy Payback Time – EPBT),
- falowników,
- kształtowania się cen.
Na globalnym rynku PV w zakresie produkcji modułów przodują Chiny / Tajwan z udziałem na poziomie 69% w roku 2014, podczas gdy Europa miała w produkcji PV udział 6-procentowy, natomiast USA /CAN oraz Japonia odpowiednio na poziomie 4% każdy. Dla odmiany jeśli chodzi o instalacje nowych mocy w źródłach PV, to w roku 2014, europejski wkład wyniósł 48% (dla porównania w 2013 osiągnął 58%) podczas gdy nowo powstałe instalacje w Chinach / Tajwanie stanowiły 17% (w porównaniu do 13% w roku 2013). Instalacje PV w Niemczech stanowiły w 2014 około 21% (38 GWp) skumulowanych zainstalowanych mocy PV na świecie (183 GWp). W kraju tym zainstalowana około 1,5 mln systemów PV. Trend ten jest zróżnicowany i np. w roku 2015 moc nowo instalowanych instalacji PV w Niemczech wyniosła 1 GWp, co jest istotnym regresem w porównaniu z rokiem 2014 (1,9 GWp).
Odnawialne źródła energii stanowiły około 31% całkowitej mocy netto w Niemczech w roku 2014, a PV prawie 7 proc. zapotrzebowania na energię elektryczną. Generacji 34,9 TWh energii elektrycznej przez PV w Niemczech w 2014 pozwoliła na uniknięcie emisji około 25 mln t CO2.
Technologia PV bazująca na waflach krzemowych stanowiła około 92% całkowitej produkcji w roku 2014.
Udział technologii polikrystalicznej wynosi obecnie około 56% całkowitej produkcji. W 2014 roku udział w rynku wszystkich technologii cienkowarstwowych (thin film technology) wynosił około 9% całkowitej rocznej produkcji. Należy również zauważyć, że efektywność systemów PV poprawiła się zdecydowanie na przestrzeni ostatnich lat. Przed 2000 rokiem typowy stosunek efektywności (Performance Ratio) wynosił około 70%, podczas gdy obecnie mieści się w zakresie od 80% do 90%.
Sprawność modułów zanotowana w warunkach laboratoryjnych wynosi odpowiednio 25,6 % dla ogniw krzemowych monokrystalicznych i 20,8% dla polikrystalicznych. Najwyższa sprawność laboratoryjna w technologii cienkowarstwowej wynosi 21,0% dla CdTe i 20,5% dla ogniw słonecznych CIGS. Wartości sprawności wykazują potencjał do dalszego wzrostu efektywności na poziomie produkcji.
W ostatnich 10 lat zużycie materiału dla ogniw krzemowych zostało znacznie zmniejszone, od około 16 g/Wp do mniej niż 6 g/Wp. Efekt ten osiągnięty został dzięki zwiększeniu efektywność cieńszych wafli.
Czas zwrotu energii (Energy Payback Time) systemów fotowoltaicznych jest zależny od położenia geograficznego: systemy PV w Europie Północnej potrzebują około 2,5 roku, aby zrównoważyć energię włożoną w produkcję, podczas gdy systemy fotowoltaiczne na południu równoważą energię wytworzenia po upływie 1,5 roku i mniej, w zależności od zainstalowanej technologii. Dla przykładu system PV zainstalowany na Sycylii z modułami polikrystalicznymi ma czas zwrotu energii na poziomie około jednego roku. Zakładając żywotność na 20 lat, system tego rodzaju może wytworzyć dwadzieścia razy więcej energii w porównaniu do energii potrzebnej do jego wytworzenia.
