Przedsiębiorstwa przemysłowe, poszukując sposobów obniżenia zużycia energii, często zwracają się do zewnętrznych ekspertów o ocenę efektywności energetycznej zakładu. Chociaż jest to w zasadzie dobry pomysł, pozostawienie całego zadania doradcy z zewnątrz było by nieroztropne. Identyfikacja obiecujących możliwości oszczędności energii wymaga starannego wglądu w procesy zakładu i głębokiej znajomości procesu technologicznego. Inżynierowie i operatorzy zakładu mają zwykle znacznie lepsze rozeznanie swojego zakładu niż zewnętrzni doradcy. Jest, zatem dobrym pomysłem żeby rozpocząć ten proces samooceną traktowaną, jako wstęp do zewnętrznej oceny, albo jej uzupełnienie.
Od czego powinna rozpocząć się samoocena? Niniejszy artykuł przedstawia podejście krok po kroku do przeprowadzenia samooceny w zakresie efektywności energetycznej – od określenia zakresu do wdrożenia planu działania. Należy zebrać i przeanalizować dane dotyczące energii, zidentyfikować środki oszczędności energii oraz oszacować wiążące się tym koszty i korzyści. Omawiamy przy tym szereg wziętych z życia przypadków z różnych gałęzi przemysłu, ukazujących zarówno łatwe do zastosowania środki jak i rozwiązania kapitałochłonne.
Najważniejsze wnioski z tej publikacji:
- Faktyczne zużycie energii przez zakład przemysłowy ma charakter złożony i często nie jest właściwie pojmowane.
- Wynikiem samooceny efektywności energetycznej może być pełniejsze poznanie i ujawnienie ukrytych dotychczas możliwości oszczędności energii.
- Samoocena nie koliduje z oceną dokonywaną przez zewnętrznego konsultanta.
- Operatorzy mają zwykle znacznie lepsze rozeznanie systemów swojego zakładu niż zewnętrzni doradcy.
- Zewnętrzni konsultanci mogą przeprowadzić bardziej dokładną i wszechstronną ocenę w późniejszej fazie tego procesu.