160 milionów budynków w Unii Europejskiej ma ponad 40% udziału w zużyciu energii pierwotnej w Europie. Zatem zużycie energii w budynkach w znacznym stopniu przyczynia się do spalania paliw kopalnych i emisji dwutlenku węgla.
Zgodnie z Protokołem z Kioto, Europa jest zobowiązana do redukcji emisji, jednak udział budynków w zużyciu energii wzrasta. W następstwie niepewności dostaw energii i obaw związanych z ryzykiem globalnego ocieplenia, efektywność energetyczna sektora budownictwa zyskuje na znaczeniu. Podjęty przez Komisję Europejską „Plan działania na rzecz efektywności energetycznej” (Komisja Wspólnot Europejskich, 2006) określa sektor budownictwa jako najważniejszy priorytet. Jednym z przykładów budynków niskoenergetycznych jest ultra-niskoenergetyczny dom mieszkalny (ULEH). Domy ultra-niskoenergetyczne znacząco obniżają emisję dwutlenku węgla i uzależnienie od paliw kopalnych.
Niniejszy artykuł zawiera przegląd zagadnień związanych z ultra-niskoenergetycznymi domami mieszkalnymi w Europie. W rozdziale drugim podaje definicję ultra-niskoenergetycznych domów mieszkalnych, a w rozdziale 3 omawia technologie, które mogą znaleźć zastosowanie w domach ultra-niskoenergetycznych. Ramy regulacyjne dotyczące efektywności energetycznej europejskiego sektora budownictwa omówiono w rozdziale 4.
W rozdziale 5 przedstawiono drogę prowadzącą do realizacji ultra-niskoenergetycznych domów mieszkalnych, główne tendencje, rozwój i bariery oraz omówienie, w jaki sposób ultra-niskoenergetyczne domy mieszkalne (ULEH) mogą stać się rzeczywistością.
POBIERZ CAŁY RAPORT: