Rozwijając usługi redukcji zapotrzebowania na żądanie operatora (DSR) Polska może uniknąć budowy co najmniej jednego dużego bloku systemowego – uważają autorzy raportu “Jak rozwinąć potencjał DSR w Polsce i obniżyć koszty systemu energetycznego”.
Autorzy opracowania przypominają, że dotychczas zakontraktowano w Polsce usługi DSR na ok. 200 MW w okresie zimowym i 185 MW w okresie letnim. Jednocześnie zwracają oni uwagę na uruchomione niedawno przez PSE postępowanie przetargowe, które ma doprowadzić do zakontraktowanie na lata kolejne gwarantowanych 500 MW, co znacząco rozszerzy rynek DSR. Autorzy raportu szacują jednak, że rynek zarządzania popytem powinien dysponować potencjałem przynajmniej 1200 MW mocy. W ich ocenie mechanizm interwencyjny programów DSR można wzmocnić poprzez obniżenie progu minimalnej oferty oraz wsparcie roli agregatorów w obszarze tego mechanizmu. Zaznaczają też, że zamiast budowy jednostek konwencjonalnych do pokrycia szczytowego zapotrzebowania przez krótki czas w roku, można taniej zakontraktować usługę redukcji zapotrzebowania na moc po stronie odbiorców. W ich ocenie potencjał DSR istnieje zarówno po stronie gospodarstw domowych, jak i przemysłu, choć w przemyśle – przynajmniej na obecnym etapie – zasoby te są łatwiej dostępne.
– Rozwijając usługi DSR Polska może uniknąć budowy co najmniej jednego dużego bloku systemowego. – mówi Edith Bayer, współautorka raportu z Regulatory Assistance Project.
– Wybudowanie nowego bloku dostarczającego taką moc kosztuje podatników 6 miliardów złotych.– dodaje Jan Rączka, współautor raportu z RAP.
Autorzy raportu postulują między innymi usunięcie barier i wprowadzenie zachęt do inwestycji w DSR przez Operatorów Sieci Dystrybucyjnej (OSD) i OSP. Zwracają oni uwagę, że prawo energetyczne dopuszcza odzyskanie nakładów inwestycyjnych poniesionych przez OSD i OSP w celu zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców, jednak dotychczas jest to zapis martwy. W ich ocenie ważne jest usunięcie ryzyka, że operatorzy poniosą straty ze względu na zmniejszenie wolumenu sprzedaży. Byłoby to możliwe dzięki wprowadzeniu metody pułapu przychodów (ang. “revenue cap regulation”). Dalszym krokiem byłoby wprowadzenie do systemu regulacji jakościowej wskaźników powiązanych z postępem w obszarze DSR, co łączyłoby się z premiami za inwestycje w mechanizmy strony popytowej.
Twórcy raportu postulują również wprowadzenie taryf dynamicznych, które miałyby motywować odbiorców do zmian w poziomie zużycia energii w zależności od obciążenia systemu. Jak tłumaczą będzie to możliwe, gdy taryfy będą reagowały na sygnały cenowego z rynku hurtowego.
Autorzy raportu postulują także umożliwienie uczestnictwa agregatorów usług DSR w rynku bilansującym. Zwracają oni uwagę, że według Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej (IRiESP), uczestnikiem rynku bilansującego mogą być odbiorcy końcowi energii elektrycznej, jednak nie dopuszczono udziału agregatorów, czyli podmiotów pośredniczących między OSP a odbiorcami świadczącymi usługę redukcji popytu.
– Pozwolenie na to, by agregatorzy uczestniczyli w rynku bilansującym to istotny warunek, który umożliwiłby świadczenie usług DSR szerszej grupie mniejszych odbiorców energii – uważają twórcy raportu.
Jednocześnie autorzy opracowania podkreślają, że rozwijający się w Polsce mechanizm DSR jest zgodny z zamysłem Komisji Europejskiej zawartym w tzw. Pakiecie Zimowym.
– Polski DSR ma szansę stać się jednym z lepszych instrumentów wspierania elastyczności w Europie. Jako kraj zyskujemy nie tylko wyższą niezawodność systemu energetycznego, rozwijamy także obszar, w którym to my możemy być wzorem dla innych. – wyjaśnia Edith Bayer.
