Dążeniem Ministerstwa Energii jest dookreślenie przyszłości polityki energetycznej kraju na zasadzie konsensusu wewnętrznego, który w tej dziedzinie będzie bardzo trudno osiągnąć, jak również konsensusu z Komisją Europejską – powiedział podczas Kongresu Nowego Przemysłu minister energii Krzysztof Tchórzewski.
Jak podkreślił minister, budując przyszły miks energetyczny Polski bardzo trudno pogodzić interesy wszystkich potencjalnych beneficjentów tego procesu.
Kiedy mówimy, że w 2050 roku możliwy jest udział 50 proc. węgla w energetyce, z jednej strony spotykamy się z protestami górników na Śląsku, z drugiej strony nie chcą tego przyjąć do wiadomości zwolennicy pełnej dekarbonizacji – mówił szef resortu energii.
Minister zapowiedział jednocześnie, że będzie przekonywać Komisję Europejską, żeby już nie redukować istniejących źródeł węglowych, ale żeby budowane w przyszłości jednostki wykorzystywały inne źródła.
Zaznaczył jednocześnie, że wypełnienie wyzwań ekologicznych stojących przed Polską będzie bardzo trudne bez wprowadzenia rynku mocy.
Mam nadzieję, że jeszcze w tym roku ustawa o rynku mocy zostanie uchwalona i notyfikowana przez Komisję Europejską – powiedział minister Tchórzewski.
Z kolei wiceminister energii Andrzej Piotrowski zaznaczył, że trzeba pogodzić ochronę środowiska z bilansowaniem energii. W jego ocenie najlepszą formułą do osiągnięcia tego celu są klastry.
Musimy odpowiedzieć sobie na pytanie, czemu ma służyć OZE. Nie ulega wątpliwości, że powstrzymaniu zanieczyszczenia środowiska. Jednak część europejskich inicjatyw w tym zakresie była do tej pory kontrowersyjna.Musi być ktoś, kto skoordynuje działania z celami, przede wszystkim prośrodowiskowymi – powiedział Piotrowski.
Natomiast prezes Wise Europa Maciej Bukowski zwrócił uwagę, że dekarbonizacja to realny, rzeczywisty trend, nie tylko europejski, ale ogólnoświatowy, który będzie przyspieszał.
Można sobie wyobrazić dwa modele dalszego rozwoju: państwową energetykę, która musi realizować często sprzeczne cele państwa i w przypadku której centralne planowanie jest koniecznością oraz odejście od centralnego planowania – scenariusz, w przypadku którego państwo występuje raczej w roli regulatora – powiedział Bukowski.
Według niego, jeśli ziści się ten pierwszy scenariusz i pozostaniemy przy węglu, to około 2030 roku napotkamy ścianę. Natomiast jeśli będziemy dywersyfikować, kupimy sobie więcej czasu. W drugim przypadku – w ocenie Bukowskiego – jest szansa, że scenariusz OZE zacznie się materializować już w przyszłej dekadzie.
Na temat niedawno opublikowanej analizy przedstawiającej cztery możliwe scenariusze dla polskiej energetyki w perspektywie 2050 roku mówiła Joanna Maćkowiak-Pandera, prezes Forum Energii. Przypomniała ona, że scenariusz „węglowy”, zakłada tylko nieznaczny spadek udziału węgla w produkcji energii, w dwóch scenariuszach zdywersyfikowanych, w wersji z atomem i bez – udział węgla to ok. 25 proc., a w scenariuszu „odnawialnym”, praktycznie udziału węgla nie ma.
Według szefowej Forum Energii, na dzisiaj najbardziej prawdopodobny wydaje się scenariusz zdywersyfikowany, ale nie można też wykluczyć opcji „odnawialnej”.
