Rząd zaproponował 25-letni system wsparcia dla morskich farm wiatrowych
Jest to wynikiem konieczności poniesienia bardzo dużych nakładów inwestycyjnych przez inwestorów. Został właśnie opublikowany projekt ustawy dedykowanej farmom budowanym na morzu, na który czekano już od dawna. W uzasadnieniu do projektu napisano, że ze względu na ilość projektów oraz konieczność użycia znacznie większego kapitału trzeba przyjąć dłuższy okres wsparcia niż w przypadku innych technologii OZE.
Morska Energetyka Wiatrowa. Polskie firmy mogą dostarczyć połowę komponentów dla offshore
Zostały wskazane chociażby kosztowne badania, które nie są potrzebne w projektach inwestycyjnych w innych segmentach energetyki odnawialnej. Na dodatek jest także wyższe ryzyko inwestycyjne. Problemem mogą się również okazać ograniczenia sieciowe, które sprawią, że wytwarzanie energii może być niemożliwe. Napisano w nim także, że: „Okres 25 lat od dnia generacji i wprowadzenia pierwszej energii elektrycznej w celu pokrycia ujemnego salda, przyjęty jako maksymalny okres wsparcia, jest okresem optymalnym pod tym względem i odpowiada przeciętnemu cyklowi życia projektu morskiej farmy wiatrowej”. Przyjęty model jest oparty na koncepcji dwustronnego kontraktu różnicowego (ang. contract for difference, CfD), którą stosuje się w przypadku aktualnie funkcjonującego systemu wparcia dla OZE. Wytwórcy energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych zyskają prawo do pokrycia tzw. ujemnego salda, co w praktyce oznacza, że pokryją różnicę między ceną energii na rynku, a ceną, która umożliwi wytwórcom pokrycie kosztów wytwarzania energii elektrycznej na morzu. Dwufazowy system wsparcia – pierwszą fazę zaplanowano na lata 2020–2022. W niej na wsparcie mogą liczyć najbardziej zaawansowane projekty, czyli takie, które np. posiadają już zawartą umowę o przyłączenie. Organem wydającym decyzję byłoby URE. Planowane jest, że w tej fazie wsparcie otrzymają farmy wiatrowe o łącznej mocy zainstalowanej wynoszącej 4,6 GW. Prawo do pokrycia ujemnego salda w drugiej fazie przyznane będzie w drodze aukcji, w których projekty konkurowałyby między sobą ceną energii. Pierwsze aukcje zostały zaplanowane na 2023 rok. Wielkość udzielonego wsparcia miałaby być iloczynem 100 tys. godzin oraz planowanej mocy zainstalowanej morskiej farmy wiatrowej. Jak twierdzą autorzy dokumentu, rozwiązanie tego typu pozwoliłoby na optymalne rozłożenie wsparcia w czasie (nie dłuższym niż 25 lat), co zapewniłoby zachętę inwestycyjną, jaka jest wymagana, by powstała odpowiednia ilość morskich farm wiatrowych. Dodatkowo planowane są także zmiany w regulacjach związane z procedurami administracyjnymi, o co upominali się m.in. inwestorzy. Mają one usprawnić cały proces. Morskie formy wiatrowe nie zostaną opodatkowane podatkiem od nieruchomości, który stosowany jest w przypadku technologii OZE rozwijanych na lądzie. Zostanie jednak nałożony odrębny podatek. Jak podano, stawką opodatkowania ma być iloczyn mocy zainstalowanej elektrycznej morskiej farmy wiatrowej wyrażonej w MW oraz kwoty 23 tys. zł. Obowiązek podatkowy powstaje pierwszego dnia miesiąca, który następuje po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. W projekcie przewiduje się szczególny udział lokalnego łańcucha dostaw przy realizacji projektów. Celem tego jest skorzystanie na tym przez jak największą liczbę krajowych przedsiębiorstw, które dostarczałyby inwestorom materiałów bądź usług. Na ten moment prawie 100 polskich przedsiębiorstw dysponuje odpowiednim know-how, które jest potrzebne w procesie tworzenia elementów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych. Jak uważają autorzy dokumentu, położenie Polski daje jej szansę na stanie się hubem rozwoju technologii budowy offshore w południowej części basenu Morza Bałtyckiego. Jednak do tego koniecznie trzeba stymulować rozwój producentów i usługodawców. W uzasadnieniu napisano, że od lat morskie farmy są z powodzeniem eksploatowane w wielu państwach europejskich, stanowiąc wielkoskalowe źródło czystej energii.
100 miliardów złotych na polski offshore
Została wskazana chociażby Wielka Brytania, a także Holandia, Niemcy i Dania. W 2018 roku łączna moc zainstalowana morskich farm w Europie wniosła 18,5 GW. Według szacunków, do 2030 roku może osiągnąć 70 GW. Opublikowany w środę projekt skierowany został do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych. Uwagi można będzie zgłaszać przez najbliższych 30 dni.
