zamknij newsletter
WYDARZENIA, RAPORTY I NOWOŚCI Z RYNKU ENERGII
Wysyłamy newsletter raz w tygodniu ze świeżymi informacjami, wydarzeniami z rynku oraz ciekawymi artykułami i raportami.

Elektryczne instalacje tymczasowe rozwijane przez jednostki ochrony przeciwpożarowej w czasie akcji ratowniczo-gaśniczej

Strona główna > Wszystkie publikacje > Instalacje elektryczne w budynkach > Elektryczne instalacje tymczasowe rozwijane przez jednostki ochrony przeciwpożarowej w czasie akcji ratowniczo-gaśniczej

Obowiązujące wymagania w zakresie tymczasowych instalacji elektrycznych stosowanych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej pozostawiają wiele do życzenia. Zgodnie z obowiązującymi zalecenia rozwijana powinna być sieć polowa w układzie zasilania TN-S, który pomimo swoich zalet nie zawsze jest możliwy do realizacji w trudnym lub uzbrojonym terenie ponieważ wymaga on uziemiania punktu neutralnego generatora.

Ponadto przy warunkach zwarciowych jakie gwarantuje generator zespołu prądotwórczego nie zawsze jest możliwe zachowanie skutecznej ochrony przeciwporażeniowej, co zgodnie ze statystykami prowadzonymi przez PSP przejawia się w postaci wypadków rażenia prądem elektrycznym ratowników. W artykule zostanie przedstawiony prosty i niezawodny sposób projektowania polowych instalacji tymczasowych rozwijanych podczas akcji ratowniczo-gaśniczej.

Szereg budynków posiada instalacje przeciwpożarowe, których celem jest wykrycie pożaru i szybka reakcja w celu jego ugaszenia. W przypadku, gdy pomimo zastosowanego systemu sygnalizacji pożaru, dochodzi do pożaru w pełni rozwiniętego, inne urządzenia przeciwpożarowe, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru mają za zadanie wspomaganie jego gaszenia oraz wspomagania ewakuacji ludzi uwięzionych w płonącym budynku. Wielokrotnie w czasie akcji ratowniczo-gaśniczej ekipy ratownicze straży pożarnej, muszą wykorzystywać ręczne urządzenia elektryczne stanowiące wyposażenie wozów gaśniczych lub innych pojazdów znajdujących się na wyposażenie jednostek ochrony przeciwpożarowej.  W takim przypadku do ich zasilania wykorzystuje się zespoły prądotwórcze znajdujące się na wyposażeniu pojazdów pożarniczych. Zatem ratownicy po przybyciu na miejsce zdarzenia stają przed problemem budowy tymczasowej instalacji elektrycznej (polowej sieci elektroenergetyczne) zasilanej z generatora zespołu prądotwórczego. W takim przypadku wymagania dotyczące jej budowy muszą przewidywać odpowiednio dobrane oprzewodowanie oraz system ochrony przeciwporażeniowej, który w dowolnych warunkach terenowych gwarantował będzie bezpieczną eksploatację zasilanych z niej urządzeń elektrycznych.

Spośród dostępnych środków ochrony przeciwporażeniowej zdefiniowanych w normie PN-HD 60364-4-41: 2009 Instalacje elektryczne niskiego napięcia. Część 4-41. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed porażeniem elektrycznym warunki spełnić może jedynie sieć ochronna wykonana w układzie zasilania IU, który nie został zdefiniowany w/w normie. Układ ten również nie został zdefiniowany w normach wojskowych, gdzie zasilanie w warunkach polowych stanowi zagadnienie powszechne.

Normy wojskowe, mimo dość ostrych wymagań, określają wymagania dotyczące zasilania z zachowaniem uziemienia punktu neutralnego generatora oraz uziemiania wielokrotnego elementów zasilanych z generatora zespołu prądotwórczego. W warunkach wojskowej infrastruktury polowej powszechnie wykorzystywany jest układ zasilania TN-S (układ zasilania TN-C powszechnie stosowany w sieciach elektroenergetycznych nn, jest zabroniony do stosowania w instalacjach tymczasowych) co znajduje techniczne uzasadnienie oraz  możliwości czasowe i terenowe (brak uzbrojenia terenu) na  wykonanie uziemienia o wartości nie większej od 50 Ω[1]). Natomiast w przypadku akcji ratowniczo-gaśniczej, wymaganie takie stanowiło by raczej nieporozumienie z uwagi na to, że uzyskanie rezystancji uziemienia o takiej wartości w trudnym terenie może stwarzać olbrzymie trudności i wymagać znacznego czasu opóźniając tym samym rozpoczęcie akcji. Szczególne trudności pojawiają się w terenie uzbrojonym albo zaasfaltowanym, gdzie znalezienie miejsca na pogrążenie uziomu graniczy z cudem. Podobnie w przypadku terenu o bardzo dużej rezystywności gruntu, wykonanie uziemienia o wymaganej rezystancji wymaga znacznego czasu, przez co należy kategorycznie odrzucić układ zasilania TN-S w warunkach akcji ratowniczo-gaśniczej, gdzie każda sekunda może decydować o jej powodzeniu. Podobnie nieprzydatny jest układ IT, a układ TT do zasilania w warunkach polowych nie znajduje technicznego uzasadnienia.

[1] W przepisach krajowych, norma N SEP-E 001 określa wymóg 5 W. Odnosi on się jednak do instalacji stacjonarnych i nie może mieć zastosowania w instalacjach tymczasowych. Pomocne w tym zakresie mogą być normy niemieckie, opisane w publikacji.

Newsletter

Zapisujesz się na newsletter serwisu Leonardo-Energy.pl

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Europejski Instytut Miedzi z siedzą we Wrocławiu 50-125, ul. Św. Mikołaja 8-11, 408, w celu korzystania z usługi „Newsletter”. Zapoznałem/zapoznałam się z pouczeniem dotyczącym prawa dostępu do treści moich danych i możliwości ich poprawiania. Jestem świadom/świadoma, iż moja zgoda może być odwołana w każdym czasie, co skutkować będzie usunięciem mojego adresu e-mail z listy dystrybucyjnej usługi „Newsletter”.