Według European Copper Institute pakiet zawiera wiele dobrych rozwiązań. Jako korzystną oceniamy długoterminową perspektywę pakietu, w tym bieżące 10-letnie oraz długoterminowe 50-letnie plany, zgodność z postanowieniami Porozumienia paryskiego dotyczącego dogłębnego ograniczenia emisji dwutlenku węgla oraz propozycje kształtowania rynku.
W pakiecie najbardziej rzuca się w oczy brak inicjatyw związanych z elektryfikacją ogrzewania i transportu. Liczba zainstalowanych pomp ciepła przekroczy próg 10 milionów w roku 2017, a po drogach UE wkrótce poruszać się będzie milion samochodów elektrycznych. Biorąc pod uwagę ten kierunek rozwoju, rozwiązania dotyczące elektryfikacji są w pakiecie za słabo zaakcentowane.
Wydajność energetyczna
ECI uważa, że wskaźniki powinny być znane przed sformułowaniem celów. Zakres wdrożenia dyrektywy EED jest obecnie dość ograniczony, jeśli chodzi o sektory lub technologie, przez co ambitne cele są poważnym wyzwaniem. Równocześnie istnieje wiele możliwości oszczędzania energii, które można osiągnąć przede wszystkim na poziomie systemów. Dlatego bardzo ważne jest rozszerzenie zakresu tej niedawno uchwalonej dyrektywy, czego największe możliwości daje artykuł 7. Rozszerzenie zakresu zastosowania artykułu 7 powinno zawierać działania obniżające koszty we wszystkich energochłonnych sektorach przemysłu przez zastosowanie bardziej złożonych i potencjalnie skuteczniejszych metod oszczędności energii. To rozszerzenie powinno być realizowane przez utworzenie listy zatwierdzonych działań zwiększających efektywność energetyczną wraz z uproszczonymi metodami księgowania oszczędności energii.
Budynki
Należy podkreślić centralną rolę budynków w przekształcaniu systemu energetycznego UE. Budynki mogą pomóc w zbilansowaniu sieci poprzez elastyczne reagowanie na zapotrzebowanie, zwiększeniu udziału odnawialnych źródeł energii i przyspieszeniu procesu ograniczania emisji dwutlenku węgla. Katalizatorem tego procesu może być elektryfikacja i automatyczne sterowanie ogrzewaniem i chłodzeniem budynków. Kluczowe znaczenie mają ekonomiczne rozwiązania zwiększające wydajność usług zarządzania zasilaniem budynków. Pomogą one ujednolicić infrastrukturę w obliczu długoterminowych prac modernizacyjnych zabudowań.
European Copper Institute zaleca wykorzystać potencjalne oszczędności energii wynikające z automatyzacji budynków. W tym celu mogą posłużyć obowiązkowe regulacje zawarte w artykule 8, dotyczące systemów technicznych zarządzania budynkami, albo zachęty w artykułach 14 i 15 dotyczących inspekcji. Po drugie ECI jest za wymogiem instalacji systemów ładowania pojazdów elektrycznych we wszystkich nowych budynkach oraz budynkach poddawanych gruntownej renowacji.
Czytaj także: Raport: “E-mobilność: wizje i scenariusze rozwoju”
Odnawialne źródła energii
Ograniczanie emisji dwutlenku węgla najszybciej i najłatwiej przebiega w sektorze energetycznym (udział OZE wynosił 27% w roku 2014 i oczekuje się jego wzrostu do 50% do roku 2030), podczas gdy ogrzewanie i chłodzenie oraz transport pozostają w tyle. Te ostatnie dwa sektory stanowią 70% całkowitego zapotrzebowania na energię w Europie. Postępująca elektryfikacja to duża szansa na szersze zastosowanie odnawialnych źródeł energii i ograniczenie emisji dwutlenku węgla w tych sektorach.
Ponieważ wytwarzanie energii podlega ustaleniom tworzącym System Handlu Emisjami, emisja dwutlenku węgla jest kontrolowana, co oznacza, że dodatkowe zapotrzebowanie można pokryć tylko dzięki zdekarbonizowanym, ekonomicznym technologiom, takim jak odnawialne źródła energii. Postępująca elektryfikacja wiąże się z dodatkowymi korzyściami, takimi jak wyższa efektywność po stronie użytkownika oraz znacząca poprawa jakości powietrza i zmniejszenie hałasu, co pozytywnie wpływa na zdrowie publiczne oraz jakość życia (artykuł 23 i 25).
Kształtowanie rynku
Zwiększający się udział odnawialnych źródeł energii w systemach zasilania (50% do roku 2030), wdrażanie nowych technologii, takich jak magazynowanie energii, bardziej aktywna rola konsumenckich i publicznych sprzeciwów wobec tworzenia nowych linii będzie silnie wpływać na topologię i działanie sieci. Istnieje ryzyko, że takie przekształcenie wpłynie negatywnie na efektywność energetyczną sieci oraz jakość dostarczanej energii. Sieci energetyczne podlegają regulacjom, dlatego bardzo ważne jest jednoznaczne określenie krajowych jednostek regulacyjnych (NRA) oraz europejskich operatorów systemu dystrybucji, aby zachować i zwiększać efektywność i jakość energii w sieciach (artykuł 16 i 51 Prawa Energetycznego).
W kwestii rynków mocy wymagane jest utworzenie organu nadzorującego zgodność, aby zapewnić poprawne wdrożenie zasad sformułowanych w przepisach (artykuł 23 Prawa Energetycznego).
Czytaj także: Innowacyjność i niskoemisyjność dzięki miedzi
Pogląd ECI na Dyrektywę Energetyczną
Zgadzamy się z propozycją Komisji Europejskiej na nowelizację EED. Szkoda jednak, że jej zakres ogranicza się do założeń planu i artykułów mających bezpośredni wpływ na ich spełnienie. Ograniczony zakres nowelizacji rekompensują do pewnego stopnia dobrze zaprojektowane ramy zarządzania. Wspieramy długoterminowe plany, które ułatwiają osiągnięcie oszczędności energii po roku 2030. W dobrym kierunku idzie także aneks określający zwiększenie dokładności pomiarów oraz weryfikację oddziaływania metod alternatywnych. Choć obecna Dyrektywa jest nowa, proponujemy jej aktualizację w celu łatwiejszego wdrożenia.
Pogląd ECI na Dyrektywę w sprawie efektywności energetycznej budynków
Propozycja Komisji nowelizacji Dyrektywy EPBD zawiera wiele dobrych rozwiązań. Obawiamy się jednak, że nie idzie wystarczająco daleko w kierunku konstrukcji bardziej inteligentnych budynków, dostosowujących swoje systemy do potrzeb. Dzięki swojej długoterminowej perspektywie zapewnia inwestorom bezpieczeństwo działań zmierzających do pełnej dekarbonizacji budynków. Pozytywne jest również wprowadzenie wskaźnika inteligentnego działania oraz wymagań w stosunku do punktów ładowania pojazdów elektrycznych, założenie automatyzacji budynków jako alternatywy w stosunku do fizycznych przeglądów oraz nowe podejście do zaspokajania popytu. Powoduje to, że część dotycząca budynków znowelizowanej dyrektywy przyniesie namacalne efekty. Istnieje jednak kilka obszarów w dyrektywie, które warto poprawić lub które zostały zupełnie pominięte.
Przeciwpożarowy wyłącznik prądu. Mity a rzeczywistość
Pogląd ECI na Dyrektywę w sprawie energii odnawialnej
Popieramy kompleksowy charakter nowelizacji Dyrektywy RED. Mimo że Komisja nie zaproponowała krajowych założeń po roku 2020, ustanowiła dobre ramy zarządzania. Zawierają one duże udoskonalenia efektywności ekonomicznej, które powinny prowadzić do zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii na poziomie regionalnym we wszystkich krajach członkowskich. Kontynuuje upraszczanie administracji i wzmacnia możliwości własnego wykorzystania i tworzenia społeczności energii odnawialnej.
Zobacz także: Polityka energetyczna Polski do 2030 r.
Obserwujemy jednak istotne przesunięcie w kierunku technologii spalania w sektorze ogrzewania i chłodzenia (artykuł 23) oraz w transporcie (artykuł 25). Obecne sformułowania wydają się zachowywać istniejące struktury i technologie oraz zawężać wybór do opcji czysto korporacyjnych (tj. łączenie paliw odnawialnych z paliwami kopalnymi).
Podejście powinno być znacznie szersze i tworzyć równorzędne podstawy dla różnych technologii. Aby zwiększyć wykorzystanie odnawialnych źródeł energii w tych sektorach, postulujemy: wyjaśnienie roli i mechanizmów przejścia na inne źródło energii (elektryfikacja) w sektorze ogrzewania i chłodzenia, a także założenie bardziej ambitnych celów w sektorze transportu z równoczesnym zwiększeniem bezpośredniego nacisku na elektromobilność.
Pogląd ECI na regulacje dotyczące zarządzania
Cieszymy się, że Komisja podkreśla wymagania dotyczące raportowania przez kraje członkowskie. Nowe regulacje dotyczące zarządzania spowodują ujednolicenie większości aspektów klimatu w danym kraju i planów energetycznych. Najbardziej korzystną częścią propozycji Komisji jest perspektywa długoterminowa. Niezwykle ważne jest uwzględnienie dodatkowych 50-letnich planów krajowych i połączenie ich z 10-letnimi aktualizacjami, a także powiązanie tych planów zarówno z Porozumieniem paryskim, jak i perspektywą obniżenia wykorzystania węgla w roku 2050. Biorąc jednak pod uwagę, że krajom członkowskim będzie zależeć na elastyczności, bardzo ważne jest stworzenie w przepisach zarządczych możliwości uprawniających Komisję do lepszego wglądu w rozwiązania krajowe.
Pogląd ECI na regulacje dotyczące wewnętrznego rynku energii
Propozycje Komisji dotyczące aktualizacji dyrektywy i regulacji dotyczących wewnętrznego rynku energii są dobrymi krokami w kierunku integracji odnawialnych źródeł energii. Nowe przepisy biorą także pod uwagę pewien rodzaj elastyczności, który jest niezbędny do zbilansowania popytu i podaży za pomocą sieci i magazynowania. Widzimy jednak pewne obszary legislacji, które mogłyby pójść dalej w celu zapewnienia przyszłego przestrzegania reguł rynkowych. Takie kroki pomogą również uniknąć nakładania zbędnych ograniczeń na odnawialne źródła energii, a także uzyskać elastyczność i aktywność ekonomiczną, która jest potrzebna na rynku.
Czytaj także: Wykonanie celu OZE 2020. Analiza stanu obecnego i prognoza
