Operatorzy sieci przesyłowych stają przed istotnymi, a nawet sprzecznymi wyzwaniami. Duża zmienność dostaw energii ze źródeł odnawialnych i większy nacisk kładziony na efektywność energetyczną wymagają rozbudowy sieci, a przy tym opory przeciwko budowaniu nowych linii napowietrznych nigdy nie były tak silne. Częścią rozwiązania tego problemu mogą być przewody z miedzi stopowej. Ich cenną właściwością jest efektywność energetyczna i odporność na chwilowe przeciążenia.
Odporność na przeciążenia wynika z większej odporności miedzi na pełzanie w wysokich temperaturach. Efektywność energetyczna przewodu miedzianego równoważy jego wyższy koszt początkowy. W wyniku tego koszt życia (LCC) przewodu z miedzi stopowej jest tego samego rzędu, lub niższy niż przewodu stalowo aluminiowego (ACSR).
Wyliczenia te są wynikiem dwóch studiów wykonalności przeprowadzonych przez holenderską agencję konsultingową DNV KEMA: jedno dotyczące budowy nowych linii przesyłowych, drugie renowacji i modernizacji istniejących linii. To drugie studium wykazało także, dlaczego przy większym ciężarze właściwym miedzi w porównaniu z aluminium, nie zachodzi potrzeba wzmacniania słupów linii napowietrznych. W istocie rzeczy większa wytrzymałość mechaniczna miedzi czyni stalowy rdzeń zbędnym, a mniejszy przekrój poprzeczny w połączeniu z powłoką hydrofobową skutkuje mniejszym obciążeniem od wiatru i od oblodzenia. Z tych powodów przewody miedziane szczególnie nadają się stosowania w zimnym i wietrznym klimacie.