Konwencjonalna sieć elektroenergetyczna to sieć linii przesyłowych, stacji rozdzielczych, transformatorów i innych urządzeń, które dostarczają energię elektryczną z elektrowni do domów i dla przemysłu. Wraz ze wzrostem populacji i globalnej industrializacji sieć ta osiąga jednak granice swoich możliwości, co zwiększa prawdopodobieństwo awarii w godzinach szczytowego obciążenia.
Ponadto w tego rodzaju sieci istnieją trudności z przyjmowaniem energii ze źródeł o zmiennej mocy takich, jak energia wiatrowa i słoneczna. W miarę jak rośnie udział mocy dostarczanej do sieci z tych źródeł, ich integracja z siecią staje się coraz trudniejsza.
W konsekwencji zachodzi potrzeba opracowania systemu elektroenergetycznego o wysokiej niezawodności, zdolności do samoregulacji i efektywnego energetycznie, który umożliwi integrację generacji rozproszonej ze źródeł odnawialnych.