Przemysł Unii Europejskiej zużywa obecnie 150 Mtoe/r energii cieplnej pochodzącej ze spalania ropy, węgla i gazu. Jest to równoważnik 1800 TWh/r. Jeżeli to zapotrzebowanie przemysłu na energię cieplną ma być realizowane z wykorzystaniem technologii elektrotermicznych, potrzebnych będzie około 750 000 pieców przemysłowych, co wytworzy nowe zapotrzebowanie na miedź w ilości 1,5 Mt (przyjmując 2 tony miedzi na piec, wraz z jego zasilaniem i okablowaniem).
Elektrotermia: rozwija się wraz z ekologicznym spalaniem
Niezależnie od rosnącego udziału energii odnawialnej w koszyku energetycznym oraz od faktu, że przechodzenie na energię elektryczną dwukrotnie obniża końcowe zużycie energii, jest wysoce nieprawdopodobne żeby w przemyśle nastąpiło przejście od technologii opartych głównie na spalaniu, do pieców elektrycznych, nawet w świecie silnych ograniczeń emisji dwutlenku węgla. Ekologiczne spalanie z wykorzystaniem bioenergii lub wodoru także będzie odgrywało ważną rolę. Na chwilę obecną zakładamy, że energia elektryczna i spalanie ekologiczne będą odgrywały równorzędne role, co w wyniku daje 250 000 pieców elektrycznych i 500 kt miedzi.
Systemy napędowe z silnikami elektrycznymi: Efektywność i elektryfikacja
Europejski roczny rynek silników elektrycznych (wszystkie moce silników) to 15 milionów sztuk o przeciętnej zawartości miedzi 5,3 kg/szt. Roczne zużycie miedzi na tym rynku wynosi 79 kt. Oczekuje się, że wartość ta zwiększy się dzięki dwóm czynnikom wzrostu: zwiększone wymagania odnośnie sprawności energetycznej (częściowo obowiązkowe), oraz wzrost rynku spowodowany wprowadzaniem silników elektrycznych w wyniku elektryfikacji.
Spodziewany jest wzrost zużycia miedzi na przyszłym unijnym rynku silników elektrycznych do 1,5 Mt w okresie 2018-2050. Uwzględniając, że średni czas życia silnika wynosi około 15 lat oraz, że wskaźnik recyklingu i poziomu zbierania dla silników elektrycznych jest bliski 100%, zapotrzebowanie na miedź pierwotną można obniżyć do połowy tej wartości. Ponadto, alternatywne technologie wysokosprawnych silników (np. z magnesami trwałymi) mogą zwiększyć ich udział, zatem możemy zmniejszyć jeszcze tę wartość do 500 kt.
Ogrzewanie pomieszczeń: łatwy do osiągnięcia cel dekarbonizacji
W Unii Europejskiej istnieje obecnie 143 miliony kotłów centralnego ogrzewania na paliwa kopalne oraz systemy bezpośredniego ogrzewania elektrycznego. Obecnie mamy do dyspozycji kilka miedziochłonnych systemów ogrzewania niskoemisyjnego, umożliwiających dekarbonizację ogrzewania i chłodzenia budynków. Należą tu dwie różne technologie pomp ciepła, kocioł na biomasę, piec opalany pelletem, słoneczne kolektory grzewcze, domowa kogeneracja (CHP), oprócz nadal stosowanego ogrzewania z sieci ciepłowniczej, pochodzącego z elektrowni kogeneracyjnych.
Rozstrzygnięcie pomiędzy różnymi rozwiązaniami zdekarbonizowanego ogrzewania będzie należało do rynku; EIM nie zajmuje stanowiska, które spośród niskoemisyjnych rozwiązań powinno być preferowane. Rozwiązania te wymagają średnio 17 kg miedzi na urządzenie. Oznacza to dodatkowo 11 kg miedzi ponad obecnie zużywane 6 kg w konwencjonalnych rozwiązaniach grzewczych, co daje w wyniku dodatkowe zapotrzebowanie w wysokości 1,6 Mt. Liczba ta jest prawdopodobnie przeszacowana, ponieważ mogą być także stosowane alternatywne materiały przewodzące ciepło, a budynki w Europie są coraz bardziej efektywne energetycznie i ich zapotrzebowanie na energię jest niższe. Możemy zatem obniżyć estymację dodatkowej ilości miedzi do połowy tej wartości, czyli do 800 kt miedzi w systemach grzewczych do roku 2050.
Czytaj też: Technologie w klastrze energii udowadniają swoją przydatność
