Rosnąca produkcja energii ze źródeł odnawialnych prowadzi do obniżenia emisji dwutlenku węgla. Jednak zmienność takich źródeł jest przyczyną wielu wyzwań związanych z integracją sieci i odpowiednim wykorzystaniem produkowanej energii.
W celu analizy tych problemów, niemieckie Federalne Ministerstwo Ochorny Środowiska (BMU) w sierpniu 2009 sfinansowało projekt „Harz.EE-mobility”. Projekt był jednym z siedmiu regionów modelowych dla E-mobilności w Niemczech. Jego celem była maksymalizacja wykorzystania energii ze źródeł przyjaznych środowisku i stabilizacja sieci elektroenergetycznej wykorzystując pojazdy elektryczne.
Głównym przedmiotem projektu był rozwój i testowanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych, wspierających efektywną integrację samochodów w tradycyjnym systemie elektroenergetycznym. Obok infrastruktury elektrycznej i ICT skoncentrowano się na logistycznej części trzypoziomowej architektury e-mobilności, określając optymalne lokalizacje dla publicznych i częściowo publicznych stacji ładowania. Odpowiednie rozmieszczenie stacji gwarantuje 100% mobilność mimo ograniczonego zasięgu pojazdu. Wszystkie trzy rozważone poziomy zostały połączone, prowadząc do powstania pierwszego centrum sterowania elektromobilnością. Zebrane i przetworzone przez centrum informacje przekazywane są z powrotem klientom, przez system informowania kierowcy.
W projekcie brało udział 17 partnerów z sektora energetycznego, przemysłowego i badawczego, budżet projektu wyniósł 16 milionów euro.
