Współczesne społeczeństwo jest w dużym stopniu zależne od energii elektrycznej. Nawet krótkie przerwy w zasilaniu mogą powodować znaczne straty finansowe. W celu zapewnienia nieprzerwanych dostaw energii elektrycznej, bezpieczeństwo zasilania musi być utrzymane na wysokim poziomie. Bezpieczeństwo zasilania może być określone ilościowo na podstawie indeksów niezawodności i dostępności.
System elektroenergetyczny jest bezpieczny, jeśli zasilanie jest gwarantowane również w sytuacjach awaryjnych. W celu osiągnięcia tak zdefiniowanego bezpieczeństwa, Niemcy w wielu obszarach zobowiązali się przestrzegać kryterium (n-1). Ponadto w systemie musi być dostępna odpowiednia ilość zasobników energii lub alternatywnych jednostek wytwórczych, tak aby pokryć w niedobory dostaw ze źródeł odnawialnych. W związku z tym konieczna jest obecność konwencjonalnych elektrowni, zabezpieczających pracę systemu.
Celem stadium jest określenie zakresu usług systemowych w sytuacji rosnącej generacji OZE do 2030 roku oraz identyfikacja i ewaluacja alternatywnych koncepcji świadczenia usług systemowych. W szczególności analizy przedstawiają zakres możliwości włączenia sieci dystrybucyjnych do utrzymania stabilności sieci oraz rolę odgrywaną przez systemy OZE, magazyny energii i zarządzanie popytem (DSM).
